Kwestia statusu kobiety w Islamie jest bardzo sporna. Boli mnie zakłamanie, które kręują ogólnoświatowe media (liczą na wysoką sprzedaż książek, czy też zyski z promocji filmów) nie widząc różnicy pomiędzy kulturą, a ekstremizmem, który przecież pojawia się wszędzie (tu przykład "imprezy" pod krzyżem .. ).
To jak pokazują nas - wychowane na Zachodzie kobiety - również nie jest przecież ostatecznym obrazem wszystkich.
O NAS mówi się, że jesteśmy "łatwe", mamy zbyt dużo wolności osobistej, przez co zostajemy wykorzystywane do prostytucji i już dawno przekroczyłyśmy granice przyzwoitości.
O NICH mówi się, że muszą (nacisk na słowo muszą) chodzić zakryte od stóp do głów, są tylko i wyłącznie matkami i żonami, nic nie mogą robić, a mąż zamyka je pod kluczem i kupuje sobie kolejne żony za wielbłądy ..
Dwie esktremalne kobiece sytuacje ..
Tak to prawda, że można wyszukać w Koranie fragmentów mówiących o tym jak bardzo kobieta zależna jest od świata mężczyzn. Jednak również radzę zajrzeć między karty Biblii, bo wyszukamy tam bardzo podobne fragmenty ..
Zagadnieniem, które wzbudza wiele kontrowersji, jest muzułmańska zasłona czy chusta. W języku polskim istnieje kilka określeń tej części kobiecej garderoby. Najczęściej używane to: hidżab (arab.), czador (pers.), burka lub kwef (wszystko zależy też od rodzaju). Wbrew powszechnej opinii,
Koran nie nakazuje kobietom zasłaniania twarzy. Zaleca jedynie, aby ubierały się skromnie i nie pokazywały swych ozdób (24,31). Obyczaj zasłaniania twarzy wprowadzili Abbasydzi w VIII wieku. W związku z tym wśród teologów i prawników muzułmańskich nie ma jednomyślności. Współcześnie chusta bardzo często stanowi dla muzułmanek symbol przynależności do islamu (polecam podczas podróży do krajów arabskich - nie jest się wtedy narażonym na niemiłe zaczepki).
Odnosząc się do poligamii -
Koran wprawdzie dopuszcza wielożeństwo, ale je ogranicza. Z danych statystycznych wynika, że poligamia jest współcześnie zjawiskiem coraz rzadziej spotykanym. Występuje przede wszystkim w społeczeństwach typu feudalnego oraz wśród plemion prowadzących życie koczownicze. Krytycy poligamii wskazują na aktualność wypowiedzianych pod koniec XIX w. słów muzułmańskiego reformatora, Muhammada Abduha: „niemożliwe jest wychowanie narodu, dopóki szerzy się w nim wielożeństwo”.
Islam głosi, że mężczyzna i kobieta, zależenie od posiadanych cech, charakterystycznych dla poszczególnych płci, mają swoiste role życiowe. Mężczyzna, jako silniejszy fizycznie, bardziej zdecydowany, lepszy w myśleniu analitycznym, jest odpowiedzialny za kwestie finansowe. Uważany za głowę rodziny, jest zobowiązany do zapewnienia bytu materialnego swojej żonie i dzieciom. Kobieta natomiast, będąc istotą wrażliwą i uczuciową, troszczy się o ognisko domowe i wychowywanie potomstwa. Jej rolą jest kształtowanie dobrych i moralnych pokoleń.
Nie jest to jednak podział sztywny, muzułmanka, jeśli wyraża taką wolę, może podjąć pracę zawodową, a zarobione pieniądze należą tylko do niej. Mimo to większość kobiet woli zostać w domu, ponieważ zdają sobie sprawę, że rodzina, jako najwyższa wartość w religii islamskiej, zostanie zaniedbana. Z powodu zmęczenia rozkładowi uległoby pożycie małżeńskie, nastąpiłoby ogólne pogorszenie relacji w rodzinie, brak matki bezsprzecznie odczułyby także małe i dorastające dzieci, co mogłoby powodować zaburzenia w ich rozwoju. Allach miał więc podzielić społeczeństwo, zgodnie z naturalnymi predyspozycjami, przypisując swoiste dla każdej płci funkcje. Charakterystyczną cechą tej konstrukcji świata jest wzajemnie uzupełnianie się, harmonijne dopasowanie (a na Zachodzie? Kobieta pracuje na dwa etaty - praca i dom).
Koran w swoich wersetach nakazuje wiernym okazywanie uczucia i troski w stosunku do kobiet, a sposób ich traktowania jest podstawą dostania się do Raju po śmierci. Dzięki szczególnej roli żony i matki, muzułmanka zyskała sobie ogromny szacunek i poważanie. Święta Księga podkreśla również wagę miłości w małżeństwie, która jest warunkiem koniecznym w pielęgnowaniu wartości rodziny, jako podstawowej i najważniejszej komórki społecznej. Mężczyzna i kobieta są swoim dopełnieniem, stanowią dla siebie wzajemne wsparcie:
One są waszym ubraniem,
A wy jesteście ubraniem dla nich
Obowiązkiem każdego muzułmanina jest zapewnienie bezpieczeństwa i opieki swojej żonie (żonom), siostrom czy matce. Zobligowani są do strzeżenia ich honoru i godności, mają ochronić je przed nieczystymi spojrzeniami obcych mężczyzn na ulicy, czy też innymi czyhającymi zagrożeniami. Często sami robią więc zakupy lub dbają o to, aby córka nie musiała wracać zatłoczonym autobusem, co mogłoby ją narazić na przykre i niemoralne komentarze ze strony męskiej części populacji.
Do obowiązków męża wobec żony należy przede wszystkim zapewnienie jej i dzieciom bytu materialnego. Jest on zobligowany do utrzymania rodziny nawet w sytuacji, gdy kobieta jest bardzo bogata. Ponadto, zarówno
jej własny majątek, a także pieniądze, które zarobi sama, są tylko jej własnością, którą dowolnie dysponuje. Za grzech posądza się mężczyznę, który zostawia najbliższych bez środków do życia lub skąpego – jeśli stać go na ubranie żony w najlepsze materiały, jest zobowiązany to uczynić, nie dopuszczając się przy tym jednak zbytniej rozrzutności.
Koran określa reguły dotyczące traktowania kobiet, zakazuje stawiać je w trudnej sytuacji i sprawiać przykrość; porównując do baranków, oddanych w męskie ręce, nakazuje je chronić i dbać o poczucie bezpieczeństwa. Należy zachować cierpliwość, opanowanie i wyrozumiałość nawet w przypadku złego zachowania żony. Drugi kalif Omar Ibn al-Chattab, mężczyzna bardzo stanowczy, powiedział:
Mężczyzna przebywając ze swoją rodziną powinien być jak dziecko. A jeśli czegoś potrzebują od niego, znajdą w nim mężczyznę. Muzułmanin ma więc być człowiekiem stanowczym i zaradnym, a w relacjach z rodziną przepełnionym łagodnością i wysokim poziomem wrażliwości.
Dozwolone przez Koran bicie żon, w przekazach medialnych nadzwyczaj wyolbrzymione, ma swoje uzasadnienie tylko w sytuacjach ostatecznych, gdy wszelkie inne metody zawodzą.
Wiele poważnych uczonych, zajmujących się analizowaniem Świętej Księgi twierdzi, że czyn ten powinien mieć jedynie charakter symboliczny.
Jak już zostało wspomniane wcześniej -
we współczesnym świecie kobieta muzułmańska nierzadko realizuje się jako małżonka i matka, wykonując różnorodne zawody, a nawet uczestnicząc czynnie w polityce.
Status ten wynika z religii jednak pamiętajmy, że kształtuje go również kultura i wychowanie, a także "własna interpretacja" (jakże bardzo krzywdząca), np. gdy mąż wmawia niepiśmiennej żonie, że jest tylko i wyłącznie matką, żoną i kochanką ..
Z jednej strony możemy im trochę pozazdrościć (przynajmniej niektórych kwestii, bo teoria nie zawsze pokrywa się z praktyką) (:
przy pomocy http://religie.wiara.pl/doc/472173.Kobieta-w-islamie
http://www.arabia.pl/content/view/292608/151/
Wszystkim kobietom na całym świecie
życzę wszystkiego najlepszego z okazji Dnia Kobiet (:
